پلیس جدلى – پلیس برهانى!

پلیس جدلى – پلیس برهانى!
مصطفی هاشمی‌طبا را از ابتدای اولین مناظره، تقریباً کسی جدی نگرفت و شاید صرفاً دستمایه برخی از نوشتارها و تصاویر طنز در شبکه‌های اجتماعی شد که البته در این موضوع نیز نسبت به رقبا عقبتر بود.
اما در مناظره دوم و سوم (و به ویژه در مناظره سوم) نقشی ایفا کرد که شایان توجه است.
زمانی که دو تیم قدرتمند حاضر در میدان کارزار مناظره به شدت به یکدیگر می‌تاختند و فضای مناظره دوم و سوم (و باز به ویژه مناظره سوم) تهاجمی-تدافعی شد، او با اتکا به دو استراتژی، کار بزرگی انجام داد.
١. هاشمی‌طبا تنها کسی بود که تا حد زیادی موضع بی‌طرف داشت و صرفاً یک طرف را مورد انتقاد قرار نمی‌داد؛ کسی که ترجیح و غرض کمتری نسبت به یک وضعیت یا یک جناح و گرایش سیاسی از خود نشان می‌دهد، اعتماد مردم را نسبت به صحبت‌هایش جلب می‌کند و مخاطب، سخن او را معتبر می‌انگارد و به حساب جانبداری از یک طرف نمی‌گذارد و یا صرفاً در راستای پیروزی در مناظره تفسیر نمی‌کند.
٢. مناظرات ریاست جمهوری ٩۶، رنگ مجادله داشت. طرفین و به طور خاص چهار نفر از کاندیداها که رقبای اصلی به شمار می‌رفتند یکدیگر را به رگبار اتهامات و اعتراضات بستند و به همین دلیل جو مناظره به طور کم‌سابقه‌ای جدلی شد و حملات کوبنده و شخصی دو طرف به یکدیگر اوج گرفت. هاشمی‌طبا در بسیاری از گفتارهایش بدون توسل به روش مبتنی بر جدل‌های شخصی، شرایط، گذشته، حال و عملکردها را مورد نقد قرار داد.
مصطفی هاشمی‌طبا فاقد جذابیت رقابتى و هیجانى برای عموم مردم است، کاریزمای چندانی ندارد، احساسات لازم برای تحریک مردم در شیوه او دیده نمى شود، معمولا سخنان تهییج‌کننده به زبان نمی‌آورد، سبک بیان و ارائه اطلاعات‌اش به ندرت تأثیرگذار است؛ اما، برای کثیری از مخاطبان قابل اعتماد به نظر می‌آید و تصویری که در ذهن بسیاری از مردم ایجاد می‌کند، انسانی فهمیده و معتبر است. زمانی که روحانی و جهانگیری مشغول مجادلات آتشین با رقبا بودند، هاشمی‌طبا در قامت یک سیاستمدار منطقی و قابل‌اعتماد، رقبای روحانی را مورد نقد قرار داد و به صورت نامحسوسی به آنها ضربه زد. این موضوع به دلیل عدم جذابیت ژورنالیستی برجسته نشد، اما بی‌تردید درصدی هرچند کوچک از سبد رأی روحانی منتج از استراتژی و رفتار مصطفی هاشمی‌طبا است.